ANEM-ov prvi dokumentarni film „Glavu dole, ruke na leđa" (2003) urađen je u koprodukciji sa B92 i nastavak je originalne jednoipočasovne emisije ekipe drugog programa Radio Beograda (današnji B92 i ANEM) „De Profundis", priči o zatvoreničkom logoru u Begejcima, nedaleko od Zrenjanina u Vojvodini i govori o sudbini ratnih zarobljenika u jednom od nekadašnjih zatvoreničkih logora na teritoriji današnje Srbije. Sastoji se od radijske emisije (kraća verzija 15 minuta, duža 30 minuta) i TV filma dužine 40 minuta. Film je prikazan na TV B92 u okviru emisije „Istina, odgovornost, pomirenje", a obe verzije, televizijska i radijska, emitovane su u okviru programa radio i televizijskih stanica, članica ANEM-a.
Dva dokumentarna serijala od po tri epizode „Zašto se u crkvi šapuće" (2004-2005) i „Daleko su zvezde" (2005) istražuju dve važne teme u srpskom društvu danas: ulogu Srpske pravoslavne crkve i njen odnos sa savremenom državom i inkompatibilnost u shvatanjima i postupcima domaće političke, ekonomske, verske i kulturne elite sa sistemima vrednosti i standardima koje su nužan uslov za ulazak u Evropsku Uniju. Oba serijala predstavljaju primer kako neki tekući društveni problemi mogu biti analizirani u medijima, što je od velikog značaja za male zajednice i ujedno i važan doprinos demokratizaciji i razvoju građanskog društva koji podstiče na slobodnu i javnu diskusiju o važnim temama za budućnost zemlje.
Druge zanimljive društvene pojave obrađene su u filmovima „Kult oružja kod Srba" (2005) koji istražuje fenomen oružja u Srbiji i Crnoj Gori, pre svega da li je čuvena »ljubav« prema oružju mit ili činjenica i „Sub Srbiji" (2005) koja prikazuje ideologiju i strukturu pojedinih sub-kulturnih grupacija kao što su grafiti-majstori ili skvoteri.
Tema filma „Kako su nas zatvarali" (2004) jeste zatvaranje ANEM-ovih stanica u Srbiji u poslednjoj dekadi 20. veka i beleži dramatična svedočenja više od 15 novinara, urednika, direktora i vlasnika radio i TV stanica o nadmudrivanju tadašnje vlasti.
Pitanjem položaja romske manjine u Srbiji bavi se film „Srećni ljudi" (2005) koji obrađuje manje ekstremne vidove diskriminacije koji obično prolaze nezapaženo. Film je sniman na lokacijama u Beogradu, Novom Sadu, Nišu, Pančevu, Paraćinu i Šapcu i obiluje zanimljivim i živopisnim snimcima, kao i originalnom muzikom.
„Deca iznad istoka i zapada"(2005) je film o četvoro dvadesetogodišnjaka koji nikada nisu putovali u inostranstvo. Ekipa filma odvela ih je u Zagreb, Vukovar i Ovčaru i kompletno putovanje snimala, želeći da obradi temu nacionalizma i netolerancije kod mladih. Da li mladi ljudi danas znaju zašto su ratovi vođeni, ko je po njima krivac i kako dalje?
Sličnom temom na drugi način bavi se i najnoviji film „Balkanska fusnota" (2006) koji prati jedinstveni događaj: razmenu učenika srednjih škola sa područja bivše Jugoslavije - Republike Srpske, Srbije i Hrvatske - koji su posećivali jedni druge sa zadatkom da na najbolji mogući način predstave svoju zemlju i svoju školu vršnjacima iz susednih država. ANEM je bio medijski partner Mladih istraživača Srbije u okviru regionalnog projekta Mreže mladih Jugoistočne Evrope.
Detaljnije o filmovima:
Glavu dole, ruke na leđa (2003)
Zašto se u crkvi šapuće (2004-2005)
